saralmaq

saralmaq
f. Sarı rəng almaq, sarı olmaq. Stolların üstünə yığılmış qəzet, jurnallar rütubətdən saralmışdı. İ. Ə.. Yazısı pozulmuş kağız hisdən sapsarı saralmışdı. B. Bayramov. // Yetişmək (meyvə haqqında). Sonra o ilin payızında . . heyvalar saralanda, dam üstünə qalxmış tənəklərdə ağır üzüm salxımları aşağı asılanda Afaq da ilkini doğdu. Ə. M.. «N» şəhərindən uzaqlaşarkən hər tərəfdə yetişmiş taxıl zəmiləri saralırdı. S. Şamilov. // Xəzan olmaq, solmaq, soluxmaq. Gün altında quruduqca vətən çölləri; Öz vaxtından tez saralır güllər, çiçəklər. S. V.. Hava yavaş-yavaş tutulub qaralır, narın çiskin başlayır, asta yel saralan çinar yarpaqlarını töküb ətrafa səpələyirdi. S. R.. // Xəstəlikdən, dərddən, həyəcandan, qorxudan və s. dən üzünün rəngi qaçmaq, solmaq. Azardan saralmaq. Qorxudan saralmaq. – Eşq oduna yanan aşkara yanmaz; Pünhan-pünhan mənim kimi saralı. A. Ə.. Şahməmməd adı eşidəndə pişxidmətin rəngi saraldı. Ç.. Hər yerdən «doğrudur, doğrudur!» səsi gəldikcə Yarməmməd ölür, Salman saralırdı. M. İ..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • solub-saralmaq — f. Solmaq, saralmaq; rəngini, parlaqlığını, təravətini itirmək; bozarmaq. Burada sınıq budaqlı ağaclar susuz qalıb qurumağa başlamış, bağçalar solubsaralmış(dı). . Ə. M …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • saralma — «Saralmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ölüşkəmək — f. Solmaq, saralmaq, solub saralmaq, büzüşmək. Kirpikləri birbirinə qarışıb, bütün vücudu ölüşkəmiş və əndamı quru alma kimi büzüşmüşdü. M. S. O …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sapsarı — sif. Lap sarı, tamamilə sarı, çox saralmış. Kitabın sapsarı vərəqləri. – Sapsarıdır ağacların; Xəzəl olmuş yarpaqları. S. V.. Gecə ay doğacaq, rəngi sapsarı; Göylərin sayrışan şux ulduzları; Buluddan buluda süzüləcəkdir; Sənsiz taqətləri… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • alazımax — (Təbriz, Zəngilan) saralmaq, solmaq. – Həyif bı çiçəx’lərdən, susuzduxdan alazıyıb (Zəngilan) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • sölpüməx’ — (Gədəbəy) solmaq, saralmaq (yarpağa aiddir). – Cənnət almasının yarpaxları sörpüyüf …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • bitmək — 1. f. 1. Tamam olmaq, qurtarmaq, axıra çatmaq, başa çatmaq. Məzuniyyət müddəti bitdi. – Qəmimiz bitdi, fərəh oldu nümudar bu gün! M. Ə. S.. Kərbəlayı Məhəmməd ustanın hekayəsi bitən kimi, dərin bir etiqad ilə üzünü göyə çöndərdi. Ç.. // İşi axıra …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • mum — is. <fars.> 1. Bal arılarının hazırladığı və şan düzəltmək üçün istifadə etdikləri maddə, habelə ona oxşar bitki maddəsi. Arı mumu. Bitki mumu. – <Mirzə Heydər:> Heç bir az mum olarmı səndə? Ə. H.. Mum kimi – 1) qatı; bərk olmayan,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”